Acht nummers die in totaal amper 33 minuten duren: spreken we dan over een full-cd of een ietwat langer uitgevallen EP. Dat dilemma stelde zich toen ik de plaat “Dream In Color” van de Amerikaanse zanger en songschrijver Stoll Vaughan in handen kreeg voor het schrijven van een recensie. Pas bij de beluistering van de liedjes op dit album was ik overtuigd dat deze muzikant die na 14 jaar in Los Angeles te hebben gewoond terugkeerde naar zijn geboortestad in Lexington, Kentucky zelf gekozen had om enkel die liedjes op te nemen waarvan hij wist dat ze goed genoeg waren en absoluut op zijn nieuwe vijfde plaat thuishoorden.

Al van bij de prachtige openingstrack “Just Another Day” en bij het horen van de adembenemend mooie albumtiteltrack “Dream In Color” wisten we meteen dat er een pareltje in onze stereo was terechtgekomen. Stoll Vaughan heeft in het verleden dan ook al nummers gebracht die terecht zijn gekomen op de soundtrack van televisieshows en films zoals o.a. ‘True Blood’, ‘The Office (US)’ of “Friday Night Lights’. Hij zegt zelf bij het componeren van zijn liedjes geïnspireerd te zijn door werk van singer-songwriters als Bob Dylan, Townes Van Zandt en John Prine.

De plaat “Dream In Color” is de opvolger van het in de herfst van 2020 uitgebrachte album “Desires Shape” dat toen al het beste liet vermoeden over wat er in de toekomst nog zou verschijnen van deze getalenteerde artiest. Daarvoor waren er trouwens nog vier andere platen van Stoll Vaughan op de markt verschenen: debuutalbum “Hold On Thru Sleep & Dreams” uit 2005, “Love Like A Mule” uit 2006, “The Weatherman” uit 2010 en “The Conversation” uit 2018. Zijn muzikale carrière begon trouwens al eind jaren ’90 in zijn geboortestad Lexington, Kentucky.

Op de bijgevoegde video’s brengen we u de twee singles die voorafgaand aan de release van het nieuwe album al uit “Dream In Color” werden getrokken: het op bluegrass- en country geënte nummer “Farmer’s Almanac” en het zeer mooi georkestreerde liedje “Fate”. Qua stem menen we in deze nummers enkele gelijkenissen terug te vinden tussen Stoll Vaughan en de vanuit Los Angeles opererende indie folkrocker Kevin Morby.

Deze zelfgeproducete plaat werd in de ‘Iroquios Studio’ in Lexington, Kentucky opgenomen met Stoll Vaughan zelf op gitaren, Mike Grosser op basgitaar, John Ginty op piano en keyboards en Dane Clark op drums. Duane Betts speelt op gitaar bij de song “Fate” en Johnny Stachela is de gitarist bij de nummers “Thick Of It” en het bluesy “Killing Floor”. We kunnen deze lovende recensie dan ook best afsluiten door de titels van de nog niet vermelde nummers uit dit album even te noemen: dat zijn “Brother James” en het albumafsluitende “1883”. Deze plaat verhuist hiermee naar mijn privécollectie!

(valsam)